'Kon ik maar blijven'
Door: Daniek Marinus
Blijf op de hoogte en volg Daniek
09 Mei 2015 | Australië, Launceston
Elke dag dat ik de bus aan zag komen deze week kon ik een lichte jubelende kriebel niet onderdrukken. School was geweldig, ik werd werkelijk een van de leerlingen en dat was een heerlijk gevoel. Woensdag werd ik gevraagd om korfbal les te geven aan mijn leerjaar, wat hilarisch was. Iedereen deed vol overtuiging mee met het spel en dat maakte het alleen maar leuker. Hierna moesten zij mij van de leraar Australische sporten leren wat ik als echte nep-Tasmanier meteen op hoog niveau mee kon doen. Donderdag na school zijn we met het groepje vrienden waar ik het meest mee optrek naar de stad gegaan. Ze waren allemaal van mening dat ik feilloos in hun vriendengroep paste en dat het leek alsof ik hier al tijden was, en daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. 's Avonds ben ik met Hannah naar Kmart gegaan, vergelijkbaar met de Bijenkorf maar dan kleiner en 24/7 open. Hier hebben we ons de hele avond vermaakt met dezelfde kleren passen en opzoek gaan naar de perfecte tictac. Vrijdag was mijn laatste dag en dat voelde vreselijk, ik heb het hier zo naar mijn zin gehad dat ik echt niet weg wilde. Het afscheid van mijn vrienden viel dan ook bij mij zowel als bij de anderen zwaar. Maar, als afscheid ging ik samen met Jemimah, Faith en Emily een roadtrip doen. We maakten een roadtrip-afspeellijst wat betekende dat met elk nummer heel hard werd meegezongen tijdens het rijden (niet altijd op de goede toon moet ik toegeven). We aten ijs bij een prachtig meer en gingen shoppen. We eindigden de dag bij een fifties restaurant. Alles was in de stijl van Elvis Presley en de rest passend bij die tijd. Er stond heerlijke Rock 'n Roll muziek op, ze hadden echte-echte banken en ga zo maar door (zie foto's want ik ben slecht in het goed beschrijven) We genoten van de milkshakes en het eten en na afloop heb ik de meiden de Rock 'n Roll basis geleerd wat eindigde in te vrolijk dansende meiden in het midden van het restaurant :) Afscheid nemen van deze meiden was vreselijk, but we'll keep in touch. Zaterdag morgen vertrok ik met de bus naar Hobart. Gedag zeggen tegen mijn tijdelijke familie was emotioneel. Zij zagen mij als hun (tijdelijke) dochter en zus en ik hun als familie, maar tegelijkertijd was het ook een dankbaar gevoel voor de meest geweldige tijd die ik hier heb gehad met prachtige mensen. Ik kom hier zeker weer (snel) terug.
Mijn reis vervolgde zich naar Hobart waar een nieuw gezin en een nieuwe stad op me stonden te wachten... (To be continued, ghehe)
Mijn reis vervolgde zich naar Hobart waar een nieuw gezin en een nieuwe stad op me stonden te wachten... (To be continued, ghehe)
-
10 Mei 2015 - 12:10
Jan Albert & Lisanne:
Daniek wat een fantastische blog!!! Terwijl we dit lezen snappen we helemaal dat het een moeilijk afscheid is geweest! Enjoy de volgende stad! Dikke knuffel je leukste zus en zwager!!! -
10 Mei 2015 - 12:24
Femmy:
Daniek, helemaal geweldig! Super om te lezen; wat heb je een fantastische tijd -
10 Mei 2015 - 14:06
Martijn:
SUPERRR TOLLLLL
Enjoy -
10 Mei 2015 - 22:31
Ria:
Geniet van het vervolg van je reis en blijf leuke blogs schrijven, dan genieten wij met je mee -
12 Mei 2015 - 10:47
Ellen:
Hey Daniek,
Ooh wat maak jij toch veel mee. En wat gaaf om te lezen hoe jij in de groep/familie bent opgenomen. Echt super. Maar dat ligt natuurlijk niet alleen aan de groep dat ligt ook absoluut aan jou. Als jij niet zo spontaan en open was geweest had je wrs ook niet zo'n contact gehad. Genieten nog maar even!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
